zondag 30 oktober 2016

multipele systeem afrofie (MSA)

het is een progressieve aandoening die zowel manen aks vrouwen kan krijgen. Het wordt veroorzaakt door het afsterven van zenuwcellen in specifieke zones van de hersenen. Deze cel generatie veroorzaakt problemen met beweging, evenwicht & automatische functies van het lichaam, bijvoorbeeld controle over de urineblaas.

Frequentie
Deze ziekte werd beschouwd als een zeldzame aandoening. Door dat er meer geleerd is over deze aandoening, werd het zo gemakkelijker om het te gaan herkennen & te diagnosticeren. In recent onderzoek wordt er gezegd dat ongeveer 5 op 100.000 mensen het heeft.

Voorkomen
Deze ziekte begint meestal tussen 50 & 60 jaar. Zoals nu bekend is, is het niet erfelijk of besmettelijk is. Het is een sporadische aandoening die op een willekeurige wijze optreedt.

De naam MSA
Vroeger waren er voor deze aandoening meer namen, zoals:
-       Olivopontocerebellaire atrofie OPCA
-       Striato-nigrale degeneratie
-       Parkinson-plus
-       Shy-Dragersyndroom

MSA staat voor:
-       Multiple à veel
-       Systeem à hersenstructuren die verschillende functies controleren
-       Atrofie à verlies aan cellen of beschadiging

Dat betekent dat de cellen die beschadigd zijn geraakt liggen in verschillende delen van de hersenen, die de verschillende lichamelijke functies controleren. De 3 zones die het meest getroffen zijn de basale kernen, kleine hersenen & hersenstam. Deze zones zijn verantwoordelijk voor de beweging, het evenwicht & de automatische lichaamsfuncties.

Diagnose
De zenuwcellen in de aangedane delen in de hersenen worden kleiner & gaan verloren. Dit kan in sommige gevallen beoordeeld worden op de MRI scan. Wanneer het hersenweefsel wordt onderzocht onder de microscoop kunnen gliale inclusies (cellen die onder andere zorgen voor het ondersteunen van het hersenweefsel & zenuwcellen voorzien van voedingsstoffen) wordt gezien, die bevatten een eiwit da a-synucleïne heet. Door de aanwezigheid van die eiwit in delen van de hersenen die verantwoordelijk is voor beweging, evenwicht & automatische controle die de diagnose van MSA helpt bevestigen.


Waarom worden zenuwcellen beschadigd?
Het is nog onduidelijk waarom er bepaalde zenuwcellen beschadigd worden.

Symptomen
Voor de mannen is het teken vaak een erectiele dysfunctie (de onmogelijkheid om een erectie te bekomen of te onderhouden). Voor mannen & vrouwen hebben last van vroegtijdige urineblaasproblemen: een gevoel van dringendheid, toegenomen plasfrequentie, onvolledige lediging van de blaas of onmogelijkheid om urine te produceren. Vaak wordt dan de verkeerde diagnose gesteld, aan het verouderingsproces of een aandoening van de prostaat bij mannen. Er kunnen zich ook andere problemen voordoen zoals, zekere stijfheid, trage of moeilijk beweging, duizeligheid, wanneer ze rechtop staan flauwvallen, moeilijkheden om zich te draaien in bed, verandering bij schrijven. Sommige mensen worden onhandig of instabiel bij het lopen.

Wat gebeurt er vervolgens?
Het is een progressieve aandoening. Wat betekent dat de symptomen zullen veranderen over een bepaald tijdsverloop & dat er meer hulp nodig zal zijn om voor jezelf nog te kunnen zorgen. Het is moeilijk te voorspellen met welke snelheid deze veranderingen gepaard gaat, omdat mensen het op verschillende manieren beleven. Sommige mensen hebben het gevoel dat ze dit beter aankunnen wanneer ze weten wat hen nog te wachten staat. Voor die informatie kan je overleggen met je behandelend arts.

Wat gebeurt er nog bij MSA?
3 groepen symptomen:

-       Parkinsonisme, trage & stijve bewegingen
o   Traag voelen & stijf wanneer je beweegt
o   Moeilijkheden om te draaien in bed
o   Moeilijkheden om te starten
o   Freezing
o   Schrijven wordt klein & onduidelijk
-       Cerebellair, verwijst naar de kleine hersenen, problemen met het coördineren van bewegen & het evenwicht
o   Onhandig voelen & dingen laten vallen
o   Moeilijkheden met het knopen van kleding
o   Het gevoel van onstabiel te zijn, vooral in menigten
o   Geen evenwicht hebben zonder steun
o   Problemen met schrijven
o   Problemen met het spreken
-       Autonoom, verwijst naar atomische lichaamsfuncties
o   Blaasproblemen
o   Erectieproblemen
o   Duizelig voelen of flauwvallen
o   Problemen met bloeddruk
o   Pijn rond de nek of schouders
o   Constipatie
o   Koude handen of voeten
o   Onmogelijkheid om te zweten
-       Andere problemen
o   Spierzwakte in armen & benen
o   Verhoogde emotionele respons (lachen of wenen)
o   Rusteloze slaap
o   Nachtmerries
o   Luidrustig ademen gedurende de dag
o   Snurken ’s nachts
o   Opzettelijk zuchten
o   Problemen met slikken
o   Moeilijkheden om te kauwen
o   Verstikking
o   Zwakke, stille stem

Behandeling
De behandeling betreft een combinatie van medicatie, gespecialiseerde hulpmiddelen & beroep doen op therapeuten om de individuele symptomen aan te kunnen pakken. De behandeling zal waarschijnlijk gestuurd worden door een neuroloog of een arts die in bewegingsstoornissen of autonome aandoeningen gespecialiseerd is.

Bewegingsstoornissen
Medicatie die helpt om de stijfheid & traagheid te verbeteren zijn hetzelfde als die van de ziekte van Parkinson. Ze zijn niet even werkzaam & kunnen de bloeddrukproblemen erger maken.

Bloeddrukproblemen
Medicatie die de bloeddrukmindering beperkt, kan effectief zijn bij verminderen van duizeligheid, flauwvallen & vallen. Als je plat licht kan deze medicatie hoge bloeddruk veroorzaken.  Daarom is het nodig dat het hoofdeinde van het bed omhoog kan & om regelmatig de bloeddruk te laten controleren.

Blaasproblemen

Medicatie kan urgentie & toegenomen plasfrequentie verbeteren

Geen opmerkingen:

Een reactie posten